Минем яраткан ел.Сочинение срочно!

Минем яраткан ел фасылы – ул җәй. Җәй – табигатьнең иң матур, җылы һәм күңелле вакыты. Бу фасылда бар дөнья яшеллеккә күмелә, кояш җылы нурларын сибә, һәм тормышка яңа көч, яңа дәрт керә. Җәйне яратуымның төп сәбәбе – аның рәхәтлек һәм ирек белән тулы булуында.

Җәй көне мәктәптә укулар бетә, каникуллар башлана. Бу – балалар өчен иң көтеп алынган вакытларның берсе. Җәй көннәрендә иртә торып, саф һавада уйнап, дуслар белән вакыт үткәрергә, табигатьне өйрәнергә мөмкин. Җәй – ул шулай ук кояшта кызынырга, елга-күлләрдә су коенырга, урманда җиләк-җимеш җыярга иң яхшы вакыт.

Җәй – табигатьнең иң җанланган чоры. Шул вакытта бөтен нәрсә гөрләп чәчәк ата, кошлар сайрый, ә кешеләр табигатькә чыгып, авылларга, ял итү урыннарына юл тота. Мин җәйнең хуш исле чәчәкләрен, җылы җилләрен, кояшлы көннәрен бик яратам. Шулай ук бу ел фасылының төп символларының берсе – яңгырдан соң чыккан салават күпере. Ул минем күңелемне һәрвакыт күтәрә.

Җәй көне минем иң яраткан шөгыльләремнең берсе – бакчада эшләү. Безнең гаилә һәр җәйдә яшелчә һәм җиләк-җимеш үстерә. Мин бакчадагы кишер, кыяр, помидор утыртканны һәм аларның ничек үскәнен күзәткәнне бик яратам. Бакчада эшләү – ул кызыклы да, файдалы да.

Җәйнең тагын бер матур ягы – сәяхәтләр. Җәй көне без гаиләбез белән урманда яки елгада ял итәбез. Әти белән әни учак ягып, тәмле ризыклар пешерә, ә без табигатьтә уйнап, күңел ачабыз. Бу вакытлар – минем өчен иң бәхетле мизгелләр.

Җәйге кичләр дә аеруча матур. Кояш баегач, күктә йолдызлар кабына. Кичке саф һавада йөрү, төнге күккә карап хыяллану – җәйнең тагын бер үзенчәлекле ягы.

Мин җәйне барлыгы өчен яратам: аның җылылыгы, якты төсләре, һәм күңелгә шатлык өстәве өчен. Бу ел фасылы миңа һәрвакыт яңа көч бирә, яңадан-яңа хыяллар һәм максатлар булдырырга этәрә. Шуңа күрә дә минем өчен җәй – иң яраткан ел фасылым.

Минем яраткан елым — яз. Язның килүе белән табигать яңара, агачлар яшеллеккә күмелә, чәчәкләр атып, матурлыкны бүләк итә. Кояшның җылы лучлары, җилнең йомшак исен тоеп, күңелем күтәрелә. Язда мин еш кына табигатькә чыга, йөрүләр ясыйм, чәчәкләр җыям. Яз — яңарыш, матурлык һәм мәхәббәт вакыты. Шуңа күрә, яз минем өчен иң яраткан ел фаслым.

Минем яраткан ел — бу, әлбәттә, яз. Язның матурлыгы, аның яңарышы һәм табигатьтәге үзгәрешләр мине һәрвакыт җәлеп итә. Яз җиткәч, табигать үзен яңадан тудыра, барлык нәрсәләр яшеллеккә күмелә, чәчәкләр ачыла, һәм һава да башкача — чиста, саф, күңелгә рәхәт.

Язның башлангычы — март ае. Бу вакытта кояшның нурлары көчәйә, һәм көннәр озая башлый. Минем өчен язның иң матур мизгеле — беренче чәчәкләрнең ачуы. Күңелләргә шатлык, өмет һәм яшәү дәрте бирә торган гөлләр, мәсәлән, гиацинтлар, нарцисслар, һәм ирислар. Аларның исен иснәп, мин табигатьнең ничек яңадан яшәүгә әйләнүен күзәтә алам.

Язда мин еш кына табигатькә чыгып йөрим. Дусларым белән бергә паркка бару, урманга сәяхәт итү – безнең өчен зур шатлык. Язгы саф һава, чәчәкләрнең исен һәм җемелдәп аккан суның шаулавын тыңлау – барысы да күңелгә рәхәт. Шулай ук, язны көтеп, безнең йорт тирәсендә бакчада эшләргә яратам. Чәчәкләр утырту, җирне эшкәртү – бу да язның күңелле мизгелләре.

Язгы көннәр шулай ук бәйрәмнәр белән тулы. 8 мартта хатын-кызларны котлау, язгы каникулларда дуслар белән күңелле вакыт уздыру – бу да язның матурлыгын арттыра. Язның һәр көнендә яңа мөмкинлекләр, яңа хисләр, яңа очрашулар бар.

Яз — бу яшәүнең, яңарудың, өметнең символы. Ул һәркемгә яңа планнар корырга, хыялларны тормышка ашырырга ярдәм итә. Минем яраткан елым – яз, чөнки ул миңа бәхет, шатлык һәм матурлык алып килә. Язның һәр мизгеле күңелдә матур истәлекләр калдыра, һәм мин ул истәлекләрне һәрвакыт күңелемдә йөртәм.